|
|
Üç perdeliktir ve hayat hakkındadır "Kasaba". Yağmurun karın, daha çok çocukların ve delilerin üstüne yağdığı bir kasabadır. Okumak için dağlar tepeler aşan, çorabını sınıfın sobasının üstünde kurutan çocuklar da vardır, onlardan az biraz şanslıları da. Birinci perde, işte o şanssızların, garibanların sayfasıdır. O sınıfın içinden bir kız çocuğunu çekip çıkarır film. İkinci perdeye hazırlar. Erkek kardeşiyle bir mezarlıktan meyva çalarlar. Bir kaplumbağaya ve bir eşeğe insan acımasızlığını tattırırlar. Üçüncü perdede yakılmış bir ateş çevresinde aile toplantısındayızdır. Baba askerlik anılarını anlatır, anne ve gelin çalışır, çocuklar uyur. Büyük oğul Emin ve onun ölmüş kardeşinin oğlu Saffet ise hiç bitmeyecek bir hesaplaşma içindedir. Açık yüreklilikle söylemek gerekirse, dünya sinema tarihinde aile fikrine en takmış sinemacılardan biridir Nuri Bilge Ceylan. Toplumun en küçük biriminin, çatışmanın da en küçük birimi olmasından doğal ne var. Bir tarafta hayta babasının tüm günahlarını omuzlarında taşıyan Saffet, öte yanda yılmadan çalışıp çabalayıp Amerika'da okuyan, dünyaya açılan, ama dönüp dolaşıp kürkçü dükkanına, çıktığı kasabaya geri dönen amca Emin. Ve bir yirmi yıl daha yaşamak isteyen baba. Peki ne var Nuri Bilge Ceylan'ın sinemasında? "Uzak"ta çok farklı şeyler mi anlatıyor? Hiç de değil. Eksik, kusurlu fillmler yaptığı bile söylenebilir? Ne var bu adamın sinemasında Cannes'lık? Türk Sineması'nın gördüğü en büyük ödüllerle dönüyor festivallerden. Yılmaz Güney'e falan teşekkür ediyor. Milli gurur falan için değil. Siz onurlanın yine de böyle bir sinemacımız var diye. Ama magazine çağırmayın! Çünkü onu, ülkemizin değerli işadamlarıyla, pop-starlarıyla, BBG'cileriyle, mankenleriyle aynı dergilere ve TV programlarına çıkarmak az biraz ayıp olacak! Milli gurur deyince mesela Amerikalılara tutsak düşen askerlerimizi aklınıza getiriverin. Hala anlamadınız mı? Uzun metrajlılara
bakın. "Kasaba", "Mayıs Sıkıntısı" ve "Uzak".
Ne var bu adamın objektifinde diyene de biz bu hafta kült filmin konusunu
yanıt olarak verelim: "İNSAN"...
|
